20 juli 2007 - Bloodsuckerman ! (dag 20)
Door: Jasper
Blijf op de hoogte en volg Esther
20 Juli 2007 | Thailand, Bangkok
20 juli 2007 - Bloodsuckerman ! (dag 20)
Na een vermoeiende treinreis van 12 uur zijn we vanmorgen aangekomen in Surathani. Althans voor mij: ik heb geen oog dichtgedaan. Esther heeft heerlijk geslapen in het bed onder mij ...
Op het station stond een man te wachten die ons samen met enkele andere ' Hollanders ' met een bus naar het meer bracht. Het was weer zo'n typische Taise chauffeur. Hard rijden, inhalen op een berg en in bochten is geen probleem. Haike en Martijn gingen niet met ons mee, ze stonden niet eens op de lijst!
Bij aankomst bij de pier konden we niet alle bagage meenemen. Dus snel een kleine rugzak maken waarin alle kleding voor de komende 24 uur in moest. Onze backpack moesten we op het vaste land achterlaten. We zouden ook nog een trektocht hebben die middag. ( Daarover zo meer ).
Nog even over wat we zagen op de pier: een geweldig mooi, helderblauw meer tussen de bergen in.
Na een boottocht van ruim een uur kwamen we aan bij de Rafthouses. Dit waren kleine drijvende hutjes van bamboe op het water. Het water was ook hier heel helder en we hebben gelijk een duik genomen in dit heerlijke water.
Na de lunch hebben we nog wat gerelaxt.
Om 3 uur zijn we begonnen aan onze tocht die ons naar een drupsteen/koraal grot bracht. Na een uurtje lopen stapten we op een vlot en vaarden we naar de ingang van de grot. En toen gebeurde het ... Het begin opeens vreselijk hard te regenen. Daar zaten we dan op het bamboevlotje... allemaal druk bezig met het aandoen van poncho's (van de gids). We waren doorweekt. De omgeving ging helemaal verloren in een toch redelijk baalmoment. We wisten namelijk ook dat we nog een uur terug door de jungle moesten ploeteren op de terugweg. En die was al zo glad en glibberig!
Toch naar de grotten gevaren en een paar mooie koralen gezien. En dan de terugtocht... stromende regen en onweer op een meer. Volgens de gids was het veilig en moesten we terug, anders zouden we het niet halen voor het donker.
Eenmaal aan de overkant moesten we weer door de gladde en modderige paden teruglopen. Ook wetend dat we geen droge kleren bij ons hadden, daar hadden we door het haastige inpakken op de pier niet aan gedacht.
Onze gids had ons verzekerd dat er geen ( of bijna geen ) bloedzuigers zijn ... Helemaal nat kwamen we aan bij ons huisje. Er was niets droogs meer bij!
Snel afgedroogd en wat zit daar op mijn been ? Een enorme ( 3 cm lang en 1 cm dik ) bloedzuiger ! Ik schiet hem van mijn knieholte en er zit een klein wondje. Het blijft echter 2 uur bloeden.
Een kind van een gezin noemt mij vanaf dat moment 'Bloodsucker man'
Deze avond vroeg naar bed het licht gaat toch vroeg uit en iedereen is uitgeput.
Na een vermoeiende treinreis van 12 uur zijn we vanmorgen aangekomen in Surathani. Althans voor mij: ik heb geen oog dichtgedaan. Esther heeft heerlijk geslapen in het bed onder mij ...
Op het station stond een man te wachten die ons samen met enkele andere ' Hollanders ' met een bus naar het meer bracht. Het was weer zo'n typische Taise chauffeur. Hard rijden, inhalen op een berg en in bochten is geen probleem. Haike en Martijn gingen niet met ons mee, ze stonden niet eens op de lijst!
Bij aankomst bij de pier konden we niet alle bagage meenemen. Dus snel een kleine rugzak maken waarin alle kleding voor de komende 24 uur in moest. Onze backpack moesten we op het vaste land achterlaten. We zouden ook nog een trektocht hebben die middag. ( Daarover zo meer ).
Nog even over wat we zagen op de pier: een geweldig mooi, helderblauw meer tussen de bergen in.
Na een boottocht van ruim een uur kwamen we aan bij de Rafthouses. Dit waren kleine drijvende hutjes van bamboe op het water. Het water was ook hier heel helder en we hebben gelijk een duik genomen in dit heerlijke water.
Na de lunch hebben we nog wat gerelaxt.
Om 3 uur zijn we begonnen aan onze tocht die ons naar een drupsteen/koraal grot bracht. Na een uurtje lopen stapten we op een vlot en vaarden we naar de ingang van de grot. En toen gebeurde het ... Het begin opeens vreselijk hard te regenen. Daar zaten we dan op het bamboevlotje... allemaal druk bezig met het aandoen van poncho's (van de gids). We waren doorweekt. De omgeving ging helemaal verloren in een toch redelijk baalmoment. We wisten namelijk ook dat we nog een uur terug door de jungle moesten ploeteren op de terugweg. En die was al zo glad en glibberig!
Toch naar de grotten gevaren en een paar mooie koralen gezien. En dan de terugtocht... stromende regen en onweer op een meer. Volgens de gids was het veilig en moesten we terug, anders zouden we het niet halen voor het donker.
Eenmaal aan de overkant moesten we weer door de gladde en modderige paden teruglopen. Ook wetend dat we geen droge kleren bij ons hadden, daar hadden we door het haastige inpakken op de pier niet aan gedacht.
Onze gids had ons verzekerd dat er geen ( of bijna geen ) bloedzuigers zijn ... Helemaal nat kwamen we aan bij ons huisje. Er was niets droogs meer bij!
Snel afgedroogd en wat zit daar op mijn been ? Een enorme ( 3 cm lang en 1 cm dik ) bloedzuiger ! Ik schiet hem van mijn knieholte en er zit een klein wondje. Het blijft echter 2 uur bloeden.
Een kind van een gezin noemt mij vanaf dat moment 'Bloodsucker man'
Deze avond vroeg naar bed het licht gaat toch vroeg uit en iedereen is uitgeput.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
