30 juli 2007 - Bangkok (dag 30)

* tocht over de Khlongs *

* souvenirjacht *

* laatste keer genieten van Thais eten *

* laatste Thaise massage *

* naar het vliegveld *


-->
's Ochtends eerst maar even mijn tas weer ingepakt. Nadat ik had gemerkt dat er iemand aan mijn tas had gezeten heb ik er alles uitgehaald. Je weet immers niet of iemand er misschien iets heeft ingestopt en je kunt niet voorzichtig genoeg zijn.

We gingen naar een elektronica mall. Een enorm gebouw waar ze alleen maar computer-, video- en fotobenodigdheden verkopen. Na een beetje wikken en wegen heb ik besloten om geen nieuwe lens voor mijn camera te kopen. Toen we bijna buiten stonden bleek ik mijn bril vergeten te zijn ergens in een winkel. Gelukkig vonden we 'm terug.

Daarna gingen we naar een grote markt. Een weekendmarkt, maar volgens een mevrouw die we eerder tegen waren gekomen was de markt ook op andere dagen gewoon open. Dat was ook zo, maar erg beperkt. De markt was in secties ingedeeld en wij kwamen op de vismarkt terecht. Geen vis op te eten, maar vis voor in het aquarium of de vijver. Zo zielig! Vissen in grote dichtgeknoopte plastic zakken. In allerlei soorten en maten. Soms alleen in een plastic zak of met heel veel andere visjes. De zakken met vissen lagen met tientallen tegelijk op een kleed op de grond. Prachtige vissen. Maar ze horen in de zee en niet in een plastic zak op de markt. Zo hebben we duizenden vissen gezien. Vreselijk!
De markt bracht ons niets, dus wilden we weg. We schrokken van een enorme knal met daarna rook. Met alle gekke dingen die er in de wereld gebeurden raasde de adrenaline flink door ons lijf. Het bleek een klapband te zijn van een taxi die kwam aanscheuren. Zucht!

De volgende stop was een boottocht over de Khlongs (kanalen). We hadden een prive longtailboot die ons een uur zou rondvaren. Zo kwamen we langs vele huizen op palen (net als Venetie) en ik herinnerde me ergens gelezen te hebben dat heel Bangkok vroeger op palen stond. Mooie huizen op palen stonden nu naast krotten of soms alleen nog naast resten van palen, compleet weggerot. Ook hier was een floating market en we kochten een ruggenkrabber bij een vrouwtje uit een bootje.
Na een tijdje varen kwamen we in een heel stil deel van Bangkok terecht met veel natuur: velden, bloemen en palmbomen . Met hier en daar een zijkanaaltje waar huizen aan lagen. Ook dit is Bangkok, maar zo anders dan de drukke stad. We waren blij dat we deze tocht nog hebben gedaan.

Daarna struinden we Kao San Road maar weer eens af en de straatjes eromheen. Ook die zijn erg leuk en gezellig, met kroegjes en cafeetjes.

Mijn haar(kleur) is door het zoute water erg verlept, dus terwijl Jasper een massage kreeg heb ik mijn haar laten verven. In een uurtje was het allemaal gebeurd.

Later bleek ik mijn zonnebril en telefoon bij de kapper achtergelaten te hebben. Een ezel stoort zich in 't algemeen geen twee keer aan den zelfden steen. Nou, deze ezel wel dus.

Tot slot heb ik mezelf ook nog laten masseren: een oliemassage. Heerlijk!

Op de Thaise Schiphol hadden we nog even wat tijd om te shoppen en iets te eten. We waren ondertussen al behoorlijk moe. Het vleigtuig vertrok pas om 02.25, dus we waren al heel lang wakker inmiddels.

We zagen Ron ook nog even lopen trouwens. Inmiddels zonder zijn vriend Jaap, want die is zo'n twee weken geleden terug naar Nederland gebracht vaaf het Thaise ziekenhuis. (jaapenron.waarbenjij.nu)

Affijn... met al onze aankopen in vier extra tassen zochten we uiteindelijk ons plaatsje op in het vleigtuig. Een luxe versie van de Boing 747 dit keer. We hadden ieder ons eigen tv-scherm in de stoel voor ons.

Opstijgen is nog steeds best spannend, vooral met zo'n groot vleigtuig. Eenmaak in de lucht wilden we ontspannen een filmpje kijken, maar het systeem lag er even uit en tegen de tijd dat het weer was opgestart lagen Jasper en ik al te slapen.