12 juli 2007 - Olifantenplekken ! (dag 12)

Vannacht bar slecht geslapen in het bergdorp. Onder de klamboe natuurlijk, want nog een muggenbult erbij kan ik niet gebruiken! We hebben allebei heel wat omgedraaid op ons bamboebed. De hanen in het bergdorp vonden het ook regelmatig nodig om elkaar vannacht van heinde en verre toe te roepen. Een zelfs zo vaak dat hij (die haan dus) er schor van werd.
Het ontbijt was okee: toast met jam. Maar om ons heen ontstond een hele markt. Wel 20 van die vrouwen (compkleet met kids) in klederdracht ontvouwden een complete marktkraam met `handmade` spullen. En wij waren dus welgeteld met z`n zessen: Vader met 3 kinderen en wij met z'n 2-en. Uit `fatsoen` een rondje gelopen. Maar zeg nou zelf, daar zit je toch niet op te wachten pm 8 uur 's ochtends na een zware nacht.

Het volgende avontuur stond alweer op ons te wachten: rijden op een olifant. Het is meer hobbelen. Bijna net als op een paard, maar dan als je terugveert een ijzeren stang in je rug: au! We konden op onze olifant stappen via een soort luchtbrug. Net als dikkerdje dap, maar dan een half uurtje later. En we hadden mazzel: een eigenwijze olifant. Voor het gemak noem ik hem Slimbo. De eerst 5 minuten waren meteen avontuurlijk, onze Slimbo had er geen zin in. Schuin naar beneden (helling af) moesten we ons met beide handen vastgrijpen aan onze zitting om een harde landing in het zand te voorkomen. Er was een pad, maar onze Slimbo dacht vast: "dat pad dat zie ik heus wel, maar het is toch veel leuker om door de bomen heen te lopen. En jij daar (de bereider/chauffeur) kunt mij wel een tik geven met die bamboestok, maar daar trek ik mij toch niets van aan." Zo waren Jasper en ik aan het genieten van het uitzicht, af en toe van een boom van heel dichtbij (!) en waren blij dat we nu boven het maaiveld konden uitkijken in plaats van er doorheen te lopen. Dat heeft toch de nodige schrammen opgeleverd. Er was ook een brug over de rivier, maar Slimbo had weer de pee in. Dus ondanks de 'voorzichtige' tikken van de chauffeur dook Slimbo de rivier in en ging er via de struiken en bossen aan de andere kant weer uit. Helaas kwam toen het moment dat we via de luchtbrug onze Slimbo moesten verlaten. De dag was net begonnen, maar olifantenplekken hebben er allebei aan over gehouden.

Er volgde een tochtje met een raft over de rivier. Mijn voorstelling daarbij was heel anders. Het was een bamboevlot en de rivier was rustig. Erg stabiel was ons vlot niet, het zakte meteen al een paar cm het water in. Onderweg bleef het verder rustig en konden we genieten van de spelende kinderen van onze 'buurman.' Die maakten het zo bont dat de stuurman in het water kwam te liggen.

Daarna waren we bekaf en sloegen het aanbod van onze gids (mr. P) af om nog een uurtje of wat in de jungle te gaan lopen. Nee, wij wilden een bad en dat gold voor ons hele reisgezelschap. ons zessen dus.

In het hotel zeiden we gedag tegen het gezin, maar na 10 minuten stonden ook zij zich bij de receptie te beklagen over het feit dat we geen bad hadden. We hadden ongevraagd een 'upgrade' gehad. Niks mee te maken... zand en ander vuil zaty overal, dus wij wilden een bad en we kregen het. Het was nodig, want het leek wel een modderbad.

De kwellingen van deze enerverende dag waren ons nog niet voldoende. Dus gingen we naar de night bazar van Chiang Mai. Met ja heus, weer allemaal dezelfde spulletjes, kiloometers lang! We worden handig in het afdingen en: keep on smiling! Jasper heeft nu een kei stoer shirt van de Transformers voor maar 150 baht (3,5 euro).

Ook nog 'effe' een Thiase massage. Onze voeten konden dat wel gebruiken. Maar het is niet erg ontspannend. Het was meer van: au en oe en lachen als het kriebelde en soms bijten op je lip van de pijn. Voor mij was het nog niet genoeg, dus besloot ik dat ik volledig gemasseerd wilde worden. Eerst mijn handen en armen... lekker! Daarna mijn hoofd: heerlijk! En ten slotte mijn rug: een mengeling van puur genot en hevige pijnen. Daarna voelde ik me als herboren.

Jasper telde terug in de hotelkamer wel 8 enorme blauwe plekken van deze actieve dag.

--- Vandaag krijgen Wendy en Rob (collega en haar man) hun adoptiekindje Valery. Heel bijzonder. Ik denk aan jullie! ---