Sevilla - kathedraal
Door: Jasper & Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
07 Mei 2010 | Spanje, Sevilla
Een echte Spaanse meneer zit achter de balie, dus kan Esther haar Spaans weer even uittesten.
We krijgen een grote kamer én badkamer. Netjes (en een beetje sjofel).
We lopen naar het centrum en onze eerste stop is de Starbucks! Daarna bezoeken we de Kathedraal van Sevilla.
De kathedraal is gebouwd op de plaats waar voorheen de Moorse hoofdmoskee van de stad stond. De kathedraal is gebouwd in de vorm van een vijfbeukige kruiskerk met kapellen en is van binnen 127 meter lang, 83 meter breed en 43 meter hoog. Daarmee is het na de Sint-Pietersbasiliek in Rome en de St Paul's Cathedral in Londen het grootste kerkgebouw van Europa en tevens het grootste gotische kerkgebouw ter wereld. De Giralda, de 104,5 meter hoge klokkentoren van de kathedraal, is het waarmerk van de stad Sevilla.
In de zuidelijke dwarsbeuk, bij de Puerta de San Cristóbal, bevindt zich het praalgraf van Christoffel Columbus door Arturo Mélida, dat in 1892 in de kathedraal van Havana gebouwd werd, en na de onafhankelijkheidsverklaring van Cuba in 1898 hiernaartoe werd overgebracht. Het is niet zeker of het monument werkelijk het stoffelijk overschot van Columbus bevat.
De toren (Giralda) heeft geen traditionele trappen om te beklimmen, maar steeds een helling onhoog. Zelfs met een electrisch karretje kom je een heel eind. Wel bedrieglijk, want om écht van het uitzicht te kunnen genieten moet je nog een paar kleine trapjes op.
We klimmen 36 verdiepingen omhoog en komen terecht onder de klokken van de toren. Terwijl we rustig over de stad uitkijken schrikken we ons te pletter van de klok... één keer luiden, want het is kwart voor drie. Een kwartier later zijn we voorbereid: wat een herrie zeg!
Vanaf de toren heb je een wijds uitzicht over de stad en de omgeving. De kathedraal doet ook qua stijl ook denken aan de Sint Jan in Den Bosch, maar dan een beetje (!) groter. Op weg naar beneden doen we verstopppertje!
Of Columbus nu wel of niet echt 'aanwezig' is in de kerk. De mensen verdringen zich om het graf goed te kunnen bekijken. Je kunt er ook makkelijk omheen lopen, want het is nou niet bepaald een alledaags graf.
Na ons bezoek aan deze kathedraal zoeken we een terrasje op. We eten wat in een of andere bodega. Eén van de obers daar is nogal onder de indruk van Esther's blauwe ogen.
Daarna gaan we op zoek naar een andere manier van vervoer. Je kunt namelijk in Sevilla op honderden plaatsen een fiets huren. Je betaalt 5 euro voor een hele week. Je mag de fiets dan steeds een half uur gratis gebruiken. Pas na een half uur betaal je iets. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet, want je kunt de fiets overal wisselen. Handig!
We zijn nieuwsgierig naar het gebied waar in 1992 de wereldtentoonstelling plaatsvond. Dit bevindt zich op de anderen oever, dus we fietsen erheen. We komen terecht bij een gebouwencomplex en van de bewaker mogen we doorlopen. Het lijkt een soort kloostercomplex met torens ín het gebouw en verschillende werkplaatsen. Er is niemand te zien. En het is gróot. We zien een kerkje en lopen naar binnen. Deze kerk is helemaal gestript. We lopen uit nieuwsgierheid verder. Niemand. Leegte en grote ruimtes. Op de binnenplaats achter de kerk is ook niemand. Tot onze verbazing zijn de torens, een soort ovens, écht in het gebouw gemaakt. Zo vreemd.
We zien ergens in een hoek een open deur. Nieuwsgierigheid wint. We komen terecht in een tentoonstelling. Schilderijen, foto's en videobeelden. Van vrouwen, kale vrouwen, delen van vrouwen, videobeelden van vrouwen die zichzelf pijn doen. Het doet nu een beetje denken als zo'n nachtmerrie. Dat je ergens ontwaakt en niet meer weg kan.
Dit doet ons beslissen om op zoek te gaan naar de uitgang van dit complex. Pfff! We vinden de uitgang, die eigenlijk een ingang is. We hadden dus moeten betalen... maar voor wat?! Gelukkig wordt helemaal niet opgemerkt dat wij ongenode bezoekers zijn... we verlaten het terrein weer via de bewaker die ons binnenliet.
Later (handig zo'n boekje) blijkt dit een bezoek geweest te zijn aan het Monasteria de Santa Mario de las Cuevas. Dit kloostercomplex stamt uit de 15e eeuw. Columbus woonde en werkte hier en lag in de crypte van 1507 tot 1542 begraven. Tot 1836 woonden er monniken en vanaf 1841 deed het ruim 100 jaar dienst als keramiekfabriek (vandaar de torens. In 1980 werd het gerestaureerd en in 1992 werd het middelpunt van de expo. Nu is het dus iets met moderne kunst.
Daarna terug naar ons hostal en genieten van een lekker warm bad en Europese maaltijd :-)
*
Hostal Jentoft
Calle Benidorm nº 2, Casco Antiguo, 41001 Sevilla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley