Córdoba - stadswandeling

Vandaag staat een stadswandeling in Córdoba op het programma uit het boekje 100% Andalusië.

We beginnen onze wandeling bij het Alcázar de los Reyes Cristianos. Inderdaad: een koninklijk paleis. Het mooiste aan het gebouw zijn de tuinen met een variatie in planten en bloemen en strak belijnde vijvers.

We vervolgen onze weg langs de Joodse wijk, met synagoge en straatmuzikanten (blijft leuk!). Vlakbij het Plaza de la Tendillas zien we restanten van een Romeinse tempel.
Een paar straatjes verder rusten we uit bij een authentiek barretje. En daar krijgen we dan ook écht een gratis tapa bij ons drankje. Een wenk van Jasper om af te rekenen wordt door de barman herkend als nog een rondje... maar dat is geen echte straf in het heerlijke zonnetje.

Om de hoek bezoeken we de mooie patio's in het Palacio de los Maqueses de Viana.

Aan het einde van de wandeling bezoeken we de Mezquita-Cathedral. Zoals je misschien op de foto's van gisteren hebt kunnen zien torent de Kathedraal boven de Mezquita uit, van veraf is dat goed te zien.

Oorspronkelijk stonden er zo’n 1200 zuilen in de gebedsruimte. Karel V gaf in 1523 toestemming aan de bisschop van Córdoba om het geheel om te bouwen tot een kathedraal. Architect Hermán Ruiz ontwierp daarop in het hart van de moskee een kathedraal, waarvoor ongeveer 400 zuilen werden verwijderd. De keizer was ontevreden over het resultaat en zou hebben verzucht bij het zien van de bouw: ‘U hebt iets gebouwd dat u of anderen overal gebouwd hadden kunnen hebben, maar u hebt iets verwoest wat uniek was in de wereld.’

We zijn het er bij binnenkomst van dit gebouw als snel over eens: zoiets hebben we nog nooit gezien. maar is het mooi? Daar zijn we nog niet uit. Zuilen zover je kunt kijken. Wat een grote ruimte!
Het is een bizar gebouw. De Arabische zuilen worden afgewisseld met kruizen en duidelijk Christelijke versieringen. En dan... sta je met een paar passen in een kerk... nee, een kathedraal. Een enorm hoge kathedraal, er is licht, veel beelden en versieringen... zo vreemd. Zoals in iedere kathedraal nemen we de tijd om het te bekijken, maar het is veel. Dan, met een paar passen, staan we weer tussen de zuilen en is de kathedraal niet zichtbaar meer. Zo vreemd. We kunnen het eens zijn met de uitspraak van de keizer hierboven.. maar aan de andere kant: zoiets, bijna onbegrijpelijks, hebben wij nog niet gezien. Een enorme kathedraal in een moskee gebouwd. Het is gekkenwerk, maar wel mooi gekkenwerk.

Deze avond dineren we op een andere plaza. Weer heerlijke tapa's. Als toetje worden we getrakteerd op een dessertwijntje... lekker!